1 de 1 copias disponibles
Apuntes sobre el concepto de retención y su evolución como institución jurídica autónoma
Salvando a JONESCO y quienes como él opinan que retinere vendría de rem tenere, según los vocabularios etimológicos de la lengua latina y las observaciones doctrinales al respecto, el sustantivo retentio proviene del verbo latino retinere, que a su vez deriva de re + teneo, por lo que la partícula re adquiriría un significado reiterativo, o de prolongación del acto mismo. Para RAMPONI la retención en su más amplio sentido consistiría propiamente en “tenere-indietro, il [trat]tenere una cosa presso di sè, in quanto retineo equivarrebbe a re[tro]teneo”; en este sentido también FORCELLINI, para quien el significado genérico de retener no está siempre en relación con el prefijo: “Ratione praecipue habita particulae re, est idem ac teneo, ne abeat, ne elebatur, retro teneo; ratione habita praecipue verbi, saepe est, quod habemus, servare et custodire, conservare, ritenere, mantenere [...]
- Formato: PDF
- Tamaño: 168 Kb.
Salvando a JONESCO y quienes como él opinan que retinere vendría de rem tenere, según los vocabularios etimológicos de la lengua latina y las observaciones doctrinales al respecto, el sustantivo retentio proviene del verbo latino retinere, que a su vez deriva de re + teneo, por lo que la partícula re adquiriría un significado reiterativo, o de prolongación del acto mismo. Para RAMPONI la retención en su más amplio sentido consistiría propiamente en “tenere-indietro, il [trat]tenere una cosa presso di sè, in quanto retineo equivarrebbe a re[tro]teneo”; en este sentido también FORCELLINI, para quien el significado genérico de retener no está siempre en relación con el prefijo: “Ratione praecipue habita particulae re, est idem ac teneo, ne abeat, ne elebatur, retro teneo; ratione habita praecipue verbi, saepe est, quod habemus, servare et custodire, conservare, ritenere, mantenere [...]